__________
Зорі палахкотіли незнаними нам знаннями
І ми намагались бути їм рівними;
Хоч гарно знали, що ми ніколи не задавимо їх навіть найзануднішими поняттями
Й не налякаємо минулими й теперішніми війнами.
Вони вічно будуть на небі світити,
Будуть світи, навіть коли ми помремо.
В тому то й справа, що тим вогням для існування не потрібно тяжко жити,
Ми ж повинні вимучити життя, а після в могилі відпочинемо.
Щось є мудрим та вічним, щось змінним й просто не дурним.
Їм не потрібно кудись спішити з неба,
Бо небо ніколи не буде їм не рідним,
Ми ж повинні спішити жити, земля не така люба.
Зорі, хай вже собі сяють без нас,
Не будемо дивитись сумними очима на них...
Ходімо, нам вже спати час,
Небесні ж світила не сплять, бо це не уділ святих.
Як завжди прекрасно🫠🫦❤️
Я, як фанат всього, що зв'язано з зорями просто насолоджуюся цією роботою