#ГарріПоттер #ОЖП #СеверусСнейп #G #Б #гумор #Міді #ВПроцесіНаписання #AU #попаданці
“Гриміли вікна, скло вилітало у кімнату. Я впала і маленькі скілки позападали в одяг. Один з таких забився між рукою та чорною хусткою, пов’язаною на неї. Потекла кров. Я подумала, це дуже символічно. Я думала, а треба було бігти”.
— Христина Левченко 2022, Київ
— Кликала? — Запитав Мелфой.
Христина здригнулась і подивилась на нього круглими очима. Вона ховалась за колоною, він стояв поруч.
— Чого лякаєш, гик?
— У мене є три питання, — вимовив він, защемивши носа руками.
— Цілих три з самого ранку? — Дівчина оглянулась довкола. — Якось забагато. Стій тут, дивись, гик, щоб ніхто не зайшов. Я швидко.
— Куди ти, Христ… Одрі! — Покликав її Драко, однак дівчина вже вбігла у лікарняне крило Гоґвортсу.
Студентка рухалась швидко. Вона відкрила першу шафу та почала нишпорити в ній. Пальці перебирали склянки різної висоти та кольору. Однак потрібного не знаходили. Христина короткими перебіжками дісталася до іншої. Ретельне дослідження поличок показало, що жаданого зілля там теж немає. Третя шафа все ж виявилась щасливою.
Тим часом Мелфой спостерігав як його подруга гриміла усім чим можливо у лікарняній шафі, декілька разів вронила чашу з інструментами й ледь не розбила вітринне скло. Драко нервово чесав скроню, озираючись, щоб ніхто цього не бачив.
Дівчина схопила зелену склянку з написом “Сироп з зимової фіалки. Проти кашлю”. Вона повернулась до друга та урочисто показала йому здобич.
— Чудово, — спокійно сказав він та взяв дівчину під лікоть, — а тепер вшиваємось з відси, поки цього сорому ніхто не побачив.
— Який сором, гик, — дівчина сперлася на його руку, — я була як ніндзя!
— Ага, ніндзя, — погодився Драко, — пенсійного віку, тільки кістки не скріпили. Що тобі знадобилося у лікарняному крилі о шостій ранку? Чого від тебе несе як від вуличної кішки?
— Смердючий кіт, облізлий кіт*, — наспівувала Христина, поки хлопець вів її до туалету Мірти, — не твоя в тім вина. Не водять тебе до лікарні, бо лапки у тебе не гарні.
— Сідай обережніше, — Драко завів однокурсницю у туалет та посадив її на підлогу.
— Це не твоя вина, — тяжко зітхнула дівчина і дістала зелену склянку.
Вона відкоркувала її та почала пити мікстуру з горла. Слізеринець вирішив не втручатися до повного прояснення ситуації.
— Де Мірта, до речі? — Христина озирнулась довкола.
— Не знаю, гуляє десь.
— Знайдеш каву? — Запитала студентка коли в склянці нічого не залишилось.
— На хіба тобі кава? — Мелфой подивився на неї, як на божевільну.
— І вода, — зітхнула дівчина і поповзла в сторону унітазів.
— Я скоро, — махнув рукою Драко та вийшов з туалету для дівчат.
***
— Ну, розказуй, — хлопчина сів поряд з Христиною.
Дівчина була загорнута в його мантію поверх своєї, в одній руці диміла чашка свіжої кави, в іншій — цигарка.
— Питай, — хитнула головою дівчина і зробила глибоку затяжку.
— Чим від тебе несе?
— Шотландським віскі п’ятдесятирічної витримки, — спокійно відповіла слізеринка.
— Пила?
— Бухала.
— Ясно, — Драко потер руки та подивився на подругу. — З ким?
— Я що, на допиті? — Христина тяжко зітхнула в друге та кивнула на руку, де за довгим рукавом ховалась незламна обітниця.
— Тільки не кажи мені, що ти зробила це, — хлопчина обернувся, перевіряючи чи раптом ніхто їх не чує, — заради того, щоб напитись.
— Ну-у-у, припустимо, що це не було моєю основною метою, — дівчина видихнула дим та створила коло у повітрі. — Скажімо та, це був приємний бонус.
Студентка дивилась на коло з диму. Воно піднімалось вверх та тануло у повітрі, стаючи більшим.
— Просто Снейп задовбав, — знову заговорила вона.
— То це через тебе він влетів як ошпарений у вітальню?
— Що? — Христина здивовано подивилась на друга.
— Вчора ввечері декан влетів у вітальню. Він віддавав перевірені роботи старості і був дуже… злий.
— А, то от як. Про мене питав? — Вона видихнула друге кільце з диму.
— Я не знаю, я втік у спальні.
— Правильно. В таких ситуаціях краще від нього подалі триматись, — слізеринка зітхнула, — і від вікон.
— А чого від вікон? — Тепер Драко теж дивився на коло з диму.
— Забий. То які в нас плани?
— Перестань пити, — хлопець дістав паличку та змусив дим розвіятись, — і палити.
— Совєти не построїли комунізм, бо в них не було сексу, а був алкоголізм**, — дівчина підпалила цигарку, але на цей раз видихнула дим у вікно. — Стакан за стаканом в руки беруть. І п’ють, п’ють.
— Ти ж вже твереза, — закотив очі Мелфой. — Добре, що тебе Снейп у такому вигляді не побачив. Другого разу ти б не пережила, або він. У викладачів все чорно-біле. Ну, в його випадку, — хлопчина відпив каву з її чашки, — просто чорне.
— Хочеш, я твоїм кольором буду, — тихо наспівувала Христина, — восьмим кольором, восьмим чудом, — вона знову видихнула кільце диму. — Білим, я буду білим, як сніг, якщо ти ним бути дозволиш мені.***
— Ти можеш таке не співати? Це наш декан все-таки. Не зручно якось.
Дівчина хитнула головою та забрала у Драко свою чашку.
— СИНЯ СМУЖКА ТРУСІВ НА ТВОЇЙ ПОЯСНИЦІ, — завила вона, — ЖОВТА, ЧОРНА ЧИ БІЛА — ВСЕ ОДНО ТОБІ ЛИЧИТЬ****.
Драко поперхнувся кавою. Христина задоволено посміхнулась і сьорбнула з чашки.
— От бачиш, треба чітко формувати бажання, — вона спалила недопалки інсендіо. — Репертуар великий, і для тебе щось знайдеться.
— Я сподіваюсь це “щось” не лежить у лікарняному крилі. На який чорт тобі треба був сироп від кашлю?
— Одна розумна людина, — незламна обітниця почала пекти їй руку. Дівчина закотила очі. — Мені сказали, це допомагає від похмілля, короче.
— Знаєш що ще допомагає? — Драко огледів її. — Душ. Ти в забороненій бібліотеці була? Звідки стільки пилу? І чи не та сама розумна людина навчила тебе посилати патронусів, які говорять?
Христина пошкрябала руку з обітницею, яка знову почала припікати.
— Давай ти не будеш ставити зайвих питань.
— Зайвих? Ти патронус за одну ніч навчилась робити?
— Припустімо, я дуже талановита, — вона допила каву і зітхнула. — Але тільки пропустімо. Так що по планах?
— Залишилось ще три дні навчання, — Мелфой налив їй ще одну чашку кави. — Потім ми розїжджаємось на місяць до дому. За два дні до Йолю мої батьки влаштовують вечір. Твоя сім’я теж туди запрошена. Я буду завжди поруч з тобою, принаймні намагатимусь, — Драко потер власну паличку великими пальцями. — Ти читала ту книжку з етикету, яку я тобі дав?
Христина засміялась та поважно кивнула головою.
— Від останньої до першої сторінки, — дівчина відпила кави, яка вже холола, — точніше навпаки.
— На тому вечері подивимось якою стороною ти її читала, — засміявся хлопчина. — А до того, — він піднявся і подав їй руку, — поводься чемно і ніхто не постраждає.
— Обіцяєш?
— Обіцяю.
***
Христина прийняла душ та перевдяглася. Свіжий одяг бадьорив. Вона вийшла зі спалень. У вітальні сиділа Пенсі, з якої поступово вже зійшли майже всі прищі. Дівчина підморгнула їй та вийшла з вітальні Слізерину. По дорозі на сніданок їй зустрівся Снейп. На диву в нього була вимите волосся. Обличчя викладача скривилось. Він подивився на свою студентку згори вниз, однак ніздрі залишились того ж діаметру.
— Доброго ранку, міс Сельвін, — вимовив він.
— Доброго ранку, пане професоре, — усміхнулась вона.
Викладач не сказав нічого слідом. Вони дивились один на одного, очікуючи, що інший продовжить розмову. Однак дівчина зберігала мовчання. Так само робив і чоловік.
Зрозумівши що ні один не збирається продовжувати бесіду Христина та Северус фиркнули та махнули своїми мантіями. Обидва відправились у велику залу. Зіллєвар пройшов до викладацького столу. Студентка пройшла до свого. З боку Грифіндора вона побачила, що хтось махав їй рукою. Дівчина озирнулась. Брати Візлі вдячно їй посміхнулись та кивнули.
Христина знизала плечима та відповіла посмішкою.
— Може, тобі дійсно варто змінити факультет, Сельвін? — Усміхнувся сусід за столом.
— Стули писок, Ґойл.
*Фібі Буффе - Смердючий/обідраний кіт
**** ВІА Кіп'яток - ВІП Тернопіль - Синя смужка
Ви, напевно, помітили, що за останні чотири дні було випущено 4 частини. Сьогодні вже два місяці як я пишу цей твір та публікую їх на цій платформі. Чотири частини в ряд це моя подяка за ваші лайки, коментарі та перегляди. Дякую вам за те що ви зі мною у цій подорожі. Дякую🌸☕️❤️
Центральне радіо Христини – як окремий вид мистецтва. Всі слова влучно в ціль.
Щось мені підказує, що вечір у Мелфоїв буде тим ще випробуванням. Не дарма ж Драко про етикет нагадав.
Драко і правда треба бути обережнішим зі словами, бо Христина ще не такого заспіває 😂
Але значно цікавіше було б, якби вона це самому Снейпу заспівала
Ви і правда тішите новими розділами, що дуже круто, історія стає все цікавішою і я вже чекаю, коли Христина почне загравати і чіплятися до Снейпа ❤️😂