Я що, настільки сильно втомилася? Що цієї весни тільки ягня весилилося. Я що, настільки сильно втомилася? Що дощ та хмари у серці поселилися. Я що, настільки сильно втомилася? Що важко стало веселитися. Я що, настільки сильно втомилася? Що вогонь в очах в сльозах втопився. Чому страшно жити, чому я журбую? На вулиці немає вибухів, на вулиці усі пирують. Чому моє, любе серденько, тобі не спокійно? Я знаю... Війна, але жити далі тобі треба. Не допоможуть твої сльози, не допоможе журба! Треба на ноги встати, щось робити і це зупинить, перетворить війну у прах. Але не чує серденько, тяжка її доля. Кожен крок став кинжалом в спину, Кожен вибір став заплутаним болем. Я що, настільки сильно втомилася? Чи то тільки в моїх думках ягня і правда веселилося...
top of page
bottom of page