Травневої ночі чекав тебе вдома
Аби говорити ні про що,
Щоб обидва були ми щасливі,
Хоч й знав - не прийдеш ти знов.
Вглибині дотлівала надія
Всупереч життю моєму.
Я образив тебе, перепрошую.
Сподіваюсь, що поверну.
Й змучила мене нудьга:
Не прийдеш - тепер точно знаю
І все ж надіюсь. Дарма.
Якщо чесно - стомився і я.